‘Genderneutraal’, is dat nou zo’n eng woord?

Blijkbaar roept het woord ‘genderneutraal’ nogal wat emoties op. Toen ik schreef dat Hema genderneutraal zou gaan, was ik er heel enthousiast over. Want ‘jongen’ of ‘meisje’ op het kaartje voegt toch ook helemaal geen waarde toe?

‘Ik ga mijn kind echt niet genderneutraal kleden hoor’

Dit was iets wat ik vaak las. Maar dit is ook helemaal niet de bedoeling. Ik blijf ook absoluut roze jurkjes kopen voor mijn peuter, want ze is er gek op. Maar wie bepaalt dat roze jurkjes voor meisjes zijn? Als een jongen het ook graag aan wil, wat is het probleem dan?

Kleding voor jongens én meisjes

Ik vind het best lastig om spijkerbroeken te kopen voor mijn kinderen. Mijn dreumes kruipt nog, en daarom ga ik liever niet voor lichte kleurtjes. Want dan krijg ik die knietjes waarschijnlijk nooit meer schoon. Daarnaast wil ik broekjes voor hem kopen die lekker soepel zijn, want hij moet zich wel vrij kunnen bewegen. En ik geef er liever ook niet te veel aan uit.

Als moeder van een meisje en een jongen kijk ik meestal op beide afdelingen. Voor mijn dochter kijk ik ook op de jongensafdeling, en andersom (shocking hè? 😉 ). Laatst zag ik een leuke, soepele skinnyjeans. Een donkergrijze, in maat 86. Perfect voor mijn zoontje. Hij lag op de meisjesafdeling, maar ach, wat kan mij het schelen. Ik keek er wat beter naar en ik zag een hartje op de knoop. Ik twijfelde even, maar ik vond het niet zo’n probleem. Totdat ik het broekje omdraaide en er ‘supergirl’ op de achterkant stond. Damn.. Het zou zoveel makkelijker zijn als die broekjes gewoon unisex zouden zijn!

‘Een jurk? Dat doet hij maar aan met carnaval’

Deze uitspraak las ik op Facebook. ‘Waarom?’, vraag ik me dan af. Als je zoontje er nou gelukkig van wordt als hij zo nu en dan een jurkje aanheeft? Ik zat te denken wat er zou gebeuren als ik tegen mijn dochter zou vertellen dat ze geen jurkjes meer aan mag. Nou, dan breekt de hel hier los. Stel dat zij geboren zou zijn als een jongen. Dan had ik het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om te zeggen dat jurkjes en roze alleen voor meisjes zijn.

Andersom kijkt zij ook wel eens op de jongensafdeling. Over het algemeen vindt ze de kleding, niet mooi, of leuk voor haar broertje. Heel soms slaagt ze er wel. Toevallig was het weer een spijkerbroek. Een hele simpele, maar zo vond hem prachtig (geen idee waarom). Hij was er in haar maat, en we namen hem mee.

Ze legde hem bij de kassa en de verkoopster vroeg ‘Is die voor je broertje?’ ‘Nee voor Nomi!’. Ze vond het niet zo grappig, en de verkoopster vond het volgens mij een beetje ongemakkelijk. Want een basic spijkerbroek van de jongensafdeling kopen voor een meisje, is natuurlijk ook wel heel gek.

Als we er nou gewoon niet zo moeilijk over doen?

Is dat niet een hele makkelijke oplossing? Trek je kind gewoon aan wat jij of je kind mooi vindt. Of omdat het lekker praktisch en goedkoop is. Mijn zoontje slaapt in een knalroze slaapzak die van zijn zus is geweest. Het is namelijk nog een prima slaapzak, en ik ga hem niet wegdoen omdat hij nou toevallig roze.

Anyway, als we er niet zo’n probleem van maken, is het allemaal een stuk makkelijker. Niet zo focussen op ‘kan dit wel voor een meisje? Is dit niet te meisjesachtig voor een jongen?’. Ideale oplossing, toch?