Neem jeuk tijdens de zwangerschap nooit zomaar voor lief!
Door Laurie – Naast dat ik draagster ben van GBS, kreeg ik in de laatste weken van mijn zwangerschap jeuk… Enorme jeuk!
Jeuk tijdens de zwangerschap
Een beetje jeuk hoort erbij, dacht ik eerst nog. Mijn handen waren droog door het koude weer en dus jeukerig, dacht ik..
Zwangerschapscholestase
Ik zat op facebook in een groepje met meiden die tegelijk met mij waren uitgerekend. Daar zat iemand met zwangerschapscholestase tussen. Ik weet nog dat ik het heel erg voor haar vond, niet wetende dat mij hetzelfde te wachten zou staan. Als ik haar verhaal niet had gekend had ik het zelf nooit herkend als iets gevaarlijks. Ik legde de link pas na een aantal weken toen ’s nachts het ‘beetje jeuk’ omsloeg naar ‘enorme jeuk’. Vooral mijn handpalmen en voeten stonden bijna in brand van de jeuk. Ik ben die nacht onder een koude douche gaan staan (in de winter) en heb een dikke laag mentholpoeder op een handdoek gestrooid waar ik in ben gaan staan. Ik wist niet waar ik het zoeken moest!
Op dat moment was ik 35 weken zwanger en liep achteraf al een week of vier met jeuk. Ik heb ’s ochtends de verloskundige gebeld. En ik kon direct door naar het ziekenhuis. Daar werd ik onderzocht en werd er bloed afgenomen. Ze drukten me op het hart in elk geval te zorgen dat mijn vluchttas klaar stond en de tandarts afspraak die ik had staan af te bellen. Als er zwangerschapscholestase uit kwam en de waarden waren extreen hoog, zouden ze me diezelfde dag nog inleiden.
Foute boel
Om 15:00 belde de gynaecoloog, ja hoor foute boel.. Ik had het zelf al wel verwacht maar toch klapte het er wel even in. De galzure zouten in mijn bloed en de leverwaarden waren veel te hoog. Ik zat een beetje tegen de grens aan, maar ze wilden eerst kijken of de boel met medicijnen onder controle konden krijgen. Ik kreeg ursochol voorgeschreven in de hoop dat we de zwangerschap konden rekken tot de 37 weken. Dit betekende de laatste twee weken in spanning. Continu controles, bloedonderzoeken, ctg scans en echo’s. Met 37 weken zouden ze hem sowieso gaan halen. De kans op ernstige complicaties en doodgeboorte worden daarna te groot.
Wat is zwangerschapscholestase?
Maar wat is zwangerschapscholestase nou precies? Nou eigenlijk is het gewoon galstuwing in de galwegen. De lever kan de afvalstoffen niet meer naar de darmen afvoeren waardoor de afvalstoffen zich ophopen in het bloed. Dit komt natuurlijk ook bij de baby. Waarschijnlijk wordt het veroorzaakt door hormonen tijdens de zwangerschap. Waarom sommige dames dit krijgen en anderen niet is niet bekend. Ook heeft het niets met cholestorol te maken. (Die vraag krijg ik vaak, maar de woorden lijken alleen op elkaar). De symptomen van zwangerschapscholestase zijn:
- Jeuk, vooral in handpalmen en onder de voeten, maar de jeuk kan zich verspreiden over het hele lichaam. ’s Nachts is de jeuk vaak het ergst. Hierdoor kun je een nachtrust wel op je buik schrijven.
- Ontkleurde ontlasting
- Donkere urine
- Gele verkleuring van de huid en ogen. (Dit komt vaak maar bij een klein percentage voor)
Ik had hier een combi van, maar de jeuk overheerst alles. Neem jeuk tijdens de zwangerschap dus niet zomaar voor lief!
Als er zwangerschapscholestase wordt vermoed, kunnen ze dit checken aan de verhoogde leverwaarden en galzure zouten in het bloed. Vaak moeten daar speciale laboranten voor komen, omdat blijkbaar niet iedereen dit kan checken. (Tenminste, bij mij wel.) Vervolgens bepalen de waarden (en de zwangerschapsduur etc) wat er gaat gebeuren. Meestal proberen ze het eerst met medicatie onder controle te krijgen. Helemaal als je bijvoorbeeld nog maar 30 weken zwanger bent. (Zwangerschapscholestase komt trouwens vaak pas in het derde trimester voor.)
Risico’s
Echter is er niet altijd de garantie dat dit lukt en vaak schommelen de waarden heel erg. Je moest dus zelf goed in de gaten houden of de klachten verergeren en of je je kindje nog voldoende voelt bewegen. De risico’s van zwangerschapscholestase zijn namelijk niet mis…
- Je hebt een grotere kans op vroeggeboorte.
- Na de 37 weken neemt de kans op doodgeboorte toe. Dit willen ze voorkomen door een zwangerschap niet langer dan 37 weken te laten duren. Waarom een kindje tijdens zwangerschapscholestase ineens overlijd in de buik is nog een raadsel. Men vermoedt dat er te veel afvalstoffen bij de baby komen waardoor er een vergiftiging optreed. Ook kan het zijn dat de stoffen zich aan de hartspier hechten met een fatale afloop. Maar voor zo ver blijft het voor de artsen nog gissen.
Mijn waarden gingen nogal op en neer. Normaal zijn de galzure zouten onder de 10. Alles daar boven is niet goed. En boven de 40 wordt het echt gevaarlijk. Uiteindelijk ben ik met ruim 36 weken ingeleid. Jax werd op 7 februari geboren. Hij had wat opstartprobleempjes, maar mocht gelukkig bij ons op de kamer blijven ondanks dat hij nog even aan de bedrading werd gelegd. Dat was super fijn, omdat onze oudste wel direct werd opgenomen op de neonatologie. Uiteindelijk mocht hij na 3 nachtjes mee naar huis. Wel had hij thuis veel moeite met temperatuur houden, drinken en was hij heel erg geel. We hebben een paar momenten gehad dat er werd getwijfeld hem toch weer op te nemen. Dan voel je je ergens wel schuldig. Hij was er nog niet klaar voor om te komen, maar de situatie was niet anders…
Na een paar dagen zakte de jeuk weg en was alles weer normaal. Als je eenmaal zwangerschapscholestase hebt gehad is de kans dat je het bij een volgende zwangerschap weer krijgt redelijk groot. Ik weet niet of er uberhaupt nog een derde komt, maar dit zal samen met het GBS verhaal toch wel meespelen in die keuze (als die er mag zijn).
Neem jeuk tijdens de zwangerschap dus niet zomaar voor lief! (En blaasontsteking trouwens ook niet i.v.m. GBS dragerschap!) Sorry, maar ik kan het niet vaak genoeg zeggen?
Laurie is moeder van peuter Vinz en baby Jax. Laurie is 8 jaar samen met haar man, waarvan ruim 2 jaar getrouwd. Verder heeft Laurie haar eigen babyproductenlijn en webshop; ByLauz.nl.
Geef een reactie