bevallingsverhalen

Mijn bevallingsverhalen

Door Laurie – Ik heb een tijdje getwijfeld of ik mijn bevallingsverhalen wel zou willen delen met de rest van de wereld. Maar gezien ik wel het type ben wat maar al te nieuwsgierig is naar alle in’s en out’s (inclusief smeuïge details, die zal ik nu trouwens wel enigszins achterwege laten haha) van andermans bevalling, lijkt het me wel zo fair dat ik zelf ook het een en ander deel!

Ik heb twee compleet verschillende bevallingen gehad. De ene was horror, de ander met twee vingers in de neus. Een tweede bevalling hoeft dus niks over de eerste te zeggen!

Geboorte van Vinz: 14-03-2015

Uitgerekend op: 15-03-2015
Geboren met: 39+6
Duur van bevalling: 24 uur

12 maart

Ik ben ’s middags op kraamvisite geweest en ’s avonds in het ziekenhuis op ziekenbezoek bij ons oude omaatje van 90 die haar heup heeft gebroken. Ik grap dat we misschien nog wel samen in het ziekenhuis zullen liggen.

23:00 uur; Het rommelt.. Maar ja het rommelt al weken. Dus ik lig de hele nacht wakker, maar ook dat is standaard tegenwoordig

13 maart

3:00 uur; Ik voel iets knappen in mijn buik… Yep, gebroken vliezen! Lang leve dat stomme krakende bedzeil! Heb ik me niet voor niets ’s nachts dood lopen ergeren de laatste weken.

4:00 uur; De ambulance arriveert. De baby is niet ingedaald dus ik moet plat blijven liggen, anders kan de navelstreng er tussen komen te zitten.

6:00 uur; Er komen geen weeën dus de opwekkers gaan aan. De gyneacoloog waarschuwt al dat het waarschijnlijk een langdradige bevalling gaat worden, omdat ik nog potdicht zit en ze geen ballon meer mogen inbrengen in verband met infectiegevaar. Ik krijg al snel goede weeën.

12:00 uur; een en al weeeënstormen…

17:00 uur; Ik krijg nu naast de weeënstormen ook persweeën. Ze gaan toucheren, 3 cm ontsluiting… Waaaat!!?? Ze raden een ruggenprik aan. Ik vind het al lang best!

18:00 uur; Ik word naar de O.K. gereden voor de ruggenprik. Hee, gezellig familiereünie! Oma is net geopereerd en ligt uit te slapen op de O.K. Van de ruggenprik merk ik nog weinig..

19:00 uur; De persweeën komen terug.. Wtf?.. ik had toch een ruggenprik?!

19:30 uur; Mijn borst begint te tintelen en wordt gevoelloos. Direct staat het medische team naast m’n bed en de boel moet er uit. Waarschijnlijk is die omhoog geschoten. Dit kan nogal gevaarlijk zijn..

20:00 uur; Oké, dan maar op eigen kracht door. Hoe kunnen mensen nog een tweede kind krijgen hierna?! Maar ik wil ook niet dat dit kind enigst kind blijft.. Toch adoptie overwegen?.. Whaha dit schiet serieus door m’n hoofd! By the way, ik heb 4 cm.. Over twee uur moet ik er minimaal 2 cm bij hebben. Anders wordt het een keizersnee.

22:00 uur; 5 cm.. Geen keizersnee, want er is net wisseling van dienst en de nieuwe gyneacoloog is nog fris en fruitig en vindt dat we er gewoon nog even tegenaan kunnen gaan. Jippie! Ik ben ook nog maar 8 uur persweeën aan het wegpuffen, die je eigenlijk niet weg kunt puffen.. (Ik kan haar wel schieten.) De opwekkers mogen ook niet teruggedraait worden, omdat ik al een tijd gebroken vliezen heb en ze zo snel mogelijk een baby willen zien.

14 maart

01:00 uur; 9cm! Finaly!! Ik ben er bijna!

01:15 uur; Yes 10 cm!

1:56 uur; Is er eindelijk een baby!

2:10 uur; Vraagt de verpleegkundige wat we hebben gekregen, Goh ja wat hebben we eigenlijk gekregen?! Whaha ik was nog zo onder de indruk van het feit dat er een baby is dat ik daar nog niet op gelet had. Een jongen, leuk! Dan wordt het Vinz!

4:00 uur; Ik lig gehecht (dikke knip) en gedoucht weer in een fris bed. Ik ben een baby rijker, bijna 2 liter bloed armer en zo slap als een vaatdoek. (Ik heb geen bloedtransfusie gehad in verband met het hele gebeuren met Vinz daarna.)

1 week later; Ik word geopereerd down there, omdat de hechtingen niet goed zijn gegaan. (Verder zal ik hier niet op in gaan.)

3 weken later; Ik kan eindelijk zonder rolstoel, zonder dat ik direct in elkaar zak.

5 weken later; Ik kan eindelijk weer een spijkerbroek aan.

3 maanden later; Ik kan eindelijk boodschappen doen zonder dat ik me 5 keer hoef vast te grijpen aan de kinderwagen, omdat ik zwart word voor m’n ogen.

Geboorte van Jax; 07-02-2017

Uitgerekend op: Tja.. de verloskundige zei 04-03 het ziekenhuis 28-02
Geboren met: 36/37 weken ingeleid in verband met zwangerschapscholestase
Duur van bevalling: 6 uur

6 februari

12:00 uur; Er wordt een ballon geplaatst. Dat zit even niet mee, want bij poging 3 zit die pas goed. Maar ik ben ook nog geen 37 weken zwanger. Ik zit nog potdicht en Jax is nog niet ingedaald. Dus logisch dat het nogal moeite kost. Ze bereiden ons er op voor dat het daardoor ook nog wel dagen kan duren voor er een baby is. Dus ik heb mijn man maar naar huis gestuurd. De hele middag heb ik goede krampen en tot onze verrassing valt de ballon er om 20:00 al uit! s’ Nachts nog steeds krampen maar er zet niks door.

7 februari

7:00 uur; Ik heb 2cm ontsluiting. De eerste lading antibiotica wordt gegeven (in verband met GBS). Nog even ontbijten en uitgebreid naar het toilet haha, laten we de kans voor die tijd grijpen nu het kan!

8:00 uur; Mijn man arriveert.

9:00 uur; Weeënopwekkers eraan. Direct goede weeën.

11:00 uur; Tweede lading antibiotica. Nu zijn we beschermd tegen de GBS. Dus vanaf dit moment mag hij komen.

13:00 uur; Weeënstormen en 3cm ontsluiting.

13:30 uur; Ik zie dat hele 24 uurs bevallingsdrama van de vorige keer alweer gebeuren dus ik vraag deze keer maar op tijd om een ruggeprik in de hoop dat hij deze keer wel werkt.

14:30 uur; Net terug op de kamer en manlief is beneden even een broodje gaan halen. De ruggenprik werkt weer niet en ik voel enorme persweeën opkomen. Ze gaan toucheren. 5cm.. Oh nooo..

14:40 uur; Ik zeg dat hij komt, weer toucheren; 6 cm..

14:42 uur; Mijn man is er terug, meneer dacht alle tijd nog wel te hebben..

14:50 uur; Ik voel dat hij nu echt komt! Yeah, 10 cm ontsluiting! Hectiek in de verloskamer, want alles moet nog klaargezet worden. Het ging iets sneller dan verwacht. Dus ik moet nog even wegpuffen… (Ik snap echt niet hoe ik de vorige keer 10 uur lang persweeën heb weggepuft, een half uur is al niet te doen!)

15:00 uur; Derde lading antibiotica (want dat moet elke 4 uur dus het kan nog net) en daarna mag ik persen. Hij ligt nog heel hoog en de verloskundige is nog bij mijn buurvrouw dus dan maar samen met mijn man en de verpleegkundige. De verloskundige komt nog net op tijd de kamer binnenstormen.

15:23 uur; Jax is geboren! (Deze keer wisten we dat we een jongen zouden krijgen.)

17:00 uur; Ik stap uit bed, ga douchen, kleed mezelf aan en stap weer in bed. (Vond ik heel bijzonder na de vorige keer. Hahaha! Ik ben nu ook maar 150 ml bloed verloren en er bijna ongeschonden door gekomen)

1 week later; Ik doe alweer boodschappen in het dorp in m’n oude spijkerbroek!

7 weken later; ik ga weer volle bak aan het werk.

Wat een verschil! Het zijn gewoon twee uitersten. 6 uur of 24 uur.. dat is de helf van de helft! Ik had echt niet verwacht dat ik ook snel kon bevallen haha. Die ruggenprik anderhalf uur voor de geboorte sloeg natuurlijk nergens op, maar wist ik veel dat het zo snel zou gaan. Sowiezo zijn ruggeprikken blijkbaar niet mijn ding.. Maar ik kijk wel heel fijn op mijn laatste bevalling terug!

Laurie is moeder van Vinz, die pas 2 is geworden, en in februari 2017 is haar tweede zoontje Jax geboren. Laurie is 8 jaar samen met haar man, waarvan ruim 2 jaar getrouwd. Ook hond Snow woont gezellig bij haar. Verder heeft Laurie haar eigen babyproductenlijn en webshop; ByLauz.nl.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.