En toen was ze alweer bijna een half jaar

Door Maartje – Ja hoor jongens, ik ben er nog! Volgens mij heb ik mijn laatste blog geschreven toen onze dochter net geboren was. Dat is inmiddels alweer bijna een half jaar geleden, wat vliegt de tijd zeg! En wat is het leven anders, nu we weer een klein baby’tje in huis hebben…

Het leven met drie kindjes

Eerlijk is eerlijk, ik vond het best fijn dat het moederschap een beetje makkelijker begon te worden toen mijn twee oudsten uit de baby- en dreumesfase waren. Ze werden wat zelfstandiger en ze gingen naar de basisschool en naar de peuterspeelzaal. Ik had wat meer tijd voor mezelf en eerst genoot ik daar heel erg van. Totdat het opeens weer ging kriebelen… Ik wilde nog een kindje!

Miskramen

Jullie hebben al kunnen lezen over mijn miskramen. Het was een ontzettend heftige tijd. Tijdens mijn zwangerschap heb ik er heel veel aan gedacht, maar na de bevalling verdween het naar de achtergrond. Ik was zielsgelukkig met ons dochtertje en wat genoot ik van haar! Maar nu denk ik er toch vaak aan terug. Wat als die zwangerschappen wel hadden doorgezet? Hadden we dan helemaal een ander kindje gehad, of zou ons meisje dan alleen iets ouder zijn? Vragen waar ik nooit antwoord op zal krijgen, maar ze blijven door mijn hoofd spoken.

Drie kinderen in huis

Ik kan je vertellen dat het druk is, met drie kinderen in huis. Maar ook echt ontzettend gezellig! Mijn twee oudsten willen overal bij helpen en ik merk dat ze hun baby zusje steeds leuker gaan vinden nu ze wat meer kan. Ze spelen nu met haar en de kleinste lacht van oor tot oor als ze aandacht krijgt van haar broer en zus. Geweldig om te zien!

Ik kom alleen nergens meer aan toe…

Maar het is dus nogal druk. Ik kom nauwelijks toe aan het huishouden, ze wasmand puilt continu uit en tegenwoordig laat ik de boodschappen maar thuisbezorgen. Deels ligt dat gewoon aan mezelf hoor. Soms betrap ik mezelf erop dat ik al tien minuten lang aan het staren ben naar hoe mijn kinderen met zijn drietjes aan het spelen zijn. In die tien minuten had ik ook een wasje kunnen draaien, maar ach…

Tijd voor mezelf is ook verleden tijd. Voordat onze derde werd geboren, had ik de avonden nog voor mezelf. Nou, nu niet meer hoor! Mijn kleine meisje wil pas in haar eigen bedje als wij zelf ook naar bed gaan. Als ik haar aan het begin van de avond in haar bedje stop, blijft ze huilen. Nu ligt ze ’s avonds lekker bij ons op de bank en dat vindt ze prima.

Wat ik wel een beetje mis

Ik ben iemand die soms wel behoefte heeft aan tijd voor zichzelf. Even lekker een boek lezen (wat ik laatst een keer probeerde met de baby bij me, totdat ze een bladzijde uit mijn boek scheurde), uitgebreid in bad, of gewoon even een middagje shoppen. In bad gaan doe ik nu nooit meer alleen en shoppen doe ik eigenlijk alleen nog maar online. Gelukkig komt die tijd voor mezelf uiteindelijk vast wel weer terug. En voor nu geniet ik gewoon nog lekker van mijn kleine moppie!