solo moeder

Solo moeder, keuze stress?

Door Tess – Tussen mijn schuimecho en de afspraak om een donor te kiezen zitten 2 weken. Nog nooit vond ik 2 weken zo lang duren. Onbekend met het uitzoeken van een donor en wetende dat het op verschillende manier kan, ging ik mij van alles bedenken.

Geen twijfel

Er is gek genoeg sinds ik het traject gestart ben geen enkel moment een twijfel geweest of ik dit wel wilde doen. Hooguit een licht paniek appje naar mijn traject vriendin toen ik een huilbaby zag en me afvroeg of ik dat zou kunnen. Waarop zij mij geruststelde en mij bewust maakte van mijn sociale netwerk.

Vol van de spanning en enthousiasme zit ik in de wachtkamer te wachten tot ik geroepen word. Ik weet niet wie er enthousiaster is: ik of mijn vriendin.

Als ik geroepen word en naar de kamer loop, wordt er nogmaals gevraagd of ik zeker ben van mijn keuze om solo moeder te worden. Ik heb een leuke arts, die het formeel moet vragen, maar al aan mij ziet dat ze de vraag niet hoeft te stellen. Ik krijg nog een bloedtest uitslag, ook positief en ik word vervolgens doorgestuurd naar de verpleegkundige die mij gaat vertellen over het kiezen van een donor.

Een donor kiezen

Als ik mensen in mijn omgeving vertel over het traject, dan is altijd de nieuwsgierigheid of interesse over het uitzoeken van een donor. Welke keuze ik wil en mag maken.

Sommigen vragen of ik dan een donor met een donkere huidskleur zou doen, maar dat lach ik altijd weg. Zoals ik al eerder heb aangegeven mag de donor niet meer anoniem zijn. Dat maakt het lastig om in Nederland een donor te vinden en de wachtlijsten lang. Via mijn fertiliteitskliniek gaat het vanuit een donorbank in Duitsland.

Voor mij was het al vanaf het begin duidelijk wat ik als uiterlijke kenmerken van mijn donor zou willen. Dezelfde als van mijzelf. De reden dat ik hiervoor kies is dat ik het voor mijn toekomstige kind heel raar zou vinden als deze zich niet in mijn qua uiterlijk kan herkennen.

Inseminatie

Ik krijg uitleg over de stappen naar de inseminatie toe. Ik moet ovulatietesten doen. De testen van clearblue, waarbij er een smiley verschijnt bij vruchtbaarheid, wordt geadviseerd. De momenten waarop in de test moet doen, 10 uur s’morgens (geen ochtend urine) en 19 uur. Bij een positieve test moet ik bellen en wordt ik ’s middags of de volgende dag om 15.00 uur geïnsemineerd. Na inseminatie hoef ik niet meer 10 minuten te liggen, maar mag ik gewoon weer verder met de dagelijkse gang van zaken.

Gespannen luister ik naar de uitleg en mijn vriendin stelt weer de nodige vragen. Hoewel in enthousiast ben, zit nu stil op de stoel te luisteren naar de verpleegkundige. Mijn enthousiasme komt later wel.

Online een donor zoeken

Via de kliniek krijg ik een beveiligde mail met een toegangscode om online de donor te zoeken. Ik doe dit niet alleen maar met een vriendin. Ik maak de keuze en toch vind ik het fijn als er iemand bij is. De site is in het Duits. Fijn dat die vriendin er iets beter in is dan ik. Ik word doorgestuurd naar een online formulier. Hier kan ik invullen welke kleur ogen en haar, lengte en etniciteit. Vervolgens krijg ik een mailtje dat ze voor mij een donor gaan selecteren (lang leve Google Translate). Ongeduldige ik mail na 2 dagen alweer met de verpleegkundige van de kliniek hoe lang deze zoektocht naar een donor duurt. Er wordt geadviseerd om hen te mailen, dit kan gelukkig in het Engels, dezelfde dag nog ontvang ik een mailtje dat ze verwachten dat ik de week erop bericht krijg.

Inderdaad krijg ik op de genoemde dag de gegevens van de donor. Kleur ogen zijn anders, maar gek genoeg maakt me dat niets meer uit. Ik bestel 4 rietjes, betaal de factuur en ga wachten. Het enige dat ik kan bedenken is dat ik nu echt kan beginnen. Dat ik hopelijk zwanger wordt en mama van een prachtig kind.

En zo ga ik verder. Tijd voor de ovulatietesten, hysterische appjes naar mijn twee vriendinnen omdat ik zo enthousiast ben en geduld. Jemig wat is dat moeilijk nu alles zo dichtbij komt.

Tess is begonnen aan het KID traject (Kunstmatige Inseminatie met Donor) om BAM (Bewust Alleenstaande Moeder) te worden. Omdat dit een vrij persoonlijk traject is, blogt ze voor nu in ieder geval nog anoniem. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.