Clichés van het moederschap
Door Tiffany – Als je zwanger bent van je eerste kindje vinden mensen het fijn om allemaal clichés naar je hoofd te gooien. “Geniet nog maar even van elkaar, dadelijk hebben jullie daar geen tijd meer voor” of “Geniet van elk moment, de tijd vliegt”. Eerlijk gezegd dacht ik over sommige dingen wel eens “ach lul maar een end raak” maar hoe kijk ik daar nu na bijna 6 maanden moederschap tegenaan?
Je houdt onvoorwaardelijk van je kindje
Ik wist eigenlijk niet wat ik me moest voorstellen bij de liefde die je hebt voor je eigen kind. Ja ik heb neefjes waar ik zielsveel van houd, maar mijn eigen kind? Hoe zou dat zijn? Ik had geen idee. Roan lag dan de eerste twee maanden van zijn leven in een couveuse en ik voelde me misschien ook niet gelijk zijn moeder, maar ik hield wel van hem. Zielsveel, mijn hart spoelde af en toe over als ik naar dat hummeltje keek. Dat doet het nog steeds met regelmaat. Ik houd inderdaad onvoorwaardelijk van hem. Ik zou alles voor hem geven, altijd. Een gevoel dat je eigenlijk pas kan ervaren als je zelf mama bent geworden.
De tijd vliegt
Jongens, Roan is alweer bijna 6 maanden oud… 6 maanden! Voor mij voelt het nog als gisteren dat hij enkel nog een streepje op een test was, terwijl dat moment zelfs al bijna 1 jaar geleden was! Ik kan me af en toe ook niet meer voorstellen hoe die eerste dagen, weken, maanden zijn geweest als ik nu met hem bezig ben. Hij heeft gewoon echt al een eigen wil en zijn karakter springt eruit, ons bezig bijtje. Voor mijn gevoel knipper ik met mijn ogen en heeft die weer wat nieuws geleerd. Ik kan er met mijn hoofd niet bij hoeveel er gebeurt en verandert met zo een baby en hoe snel dat eigenlijk gaat!
Geniet nog maar even van elkaar, dadelijk hebben jullie daar geen tijd meer voor
Ik werd soms wel eens raar aangekeken als ik tijdens mijn zwangerschap vertelde dat mijn partner en ik van plan waren elk jaar in ieder geval één keer met elkaar een stedentrip of reisje te maken. Sommige mensen reageerden dan ook van “dat zeg je nu maar wacht maar tot hij er is”. Toch sta ik hier nog steeds stellig achter. Ik zie zo vaak om me heen gebeuren dat mensen hun relatie vergeten zodra de kleine er is dat ik dat absoluut niet wil laten gebeuren.
Ja, wij zijn papa en mama, maar we zijn ook nog elkaars partner en wij hebben ook onze tijd samen of alleen nodig. Dat betekent niet dat we minder van Roan houden dan mensen die dit niet zo voelen. Sinds Roan is geboren zijn we elke maand minstens 1 keer samen op pad geweest en was Roan bij opa en oma of oom en tante. Verder hebben we ook in 2017 een stedentrip naar Wenen op de planning, 4 dagen zal Roan dan bij opa en oma zijn en dat is prima!
Je leven zal nooit meer hetzelfde zijn
Klopt, mijn leven is absoluut niet meer hetzelfde als voor Roan er was en zal dit ook niet meer zo worden, dat zou ook een beetje raar zijn denk ik. Zelf ben ik ook niet meer wie ik was voordat Roan er was, je verandert namelijk mee met je nieuwe leven en dat is prima vind ik. Het is even wennen geweest in het begin qua hoe je dingen nu moet aanpakken. Maar eenmaal gewend zou ik niet anders meer willen, Roan maakt mij compleet als mens!
Tiffany is op 5 september 2016, na een zwangerschapsduur van 30 weken, mama geworden van Roan. Roan woog maar 1025 en hij was dus naast prematuur ook dysmatuur. Na 60 dagen ziekenhuis mocht hij naar huis. Tiffany woont samen met Martijn, met wie ze twee jaar samen is. Verder hebben ze een hond; Tibbe. Tiffany werkt en studeert, ze werkt in de gehandicaptenzorg en ze gaat een dag in de week naar school om haar diploma te halen. Je kunt Tiffany ook volgen via haar Instagramaccount.
Geef een reactie