De geboorte van Noëlla

Op 27 september 2018 beviel Joyce van haar dochter Noëlla Chelsea Vlinder. Vandaag deelt ze haar bevallingsverhaal met ons.

Woensdag 26 september rond 18:20 uur heeft de verloskundige me inwendig onderzocht. Ik bleek al 2 cm ontsluiting te hebben. Ze heeft me toen ook gestript. Hier reageerde ik meteen heftig op en zat de rest van de controle met behoorlijke harde buiken. De verloskundige zei nog toen we wilden vertrekken, ‘ik kan geen garantie geven, maar ik heb goede hoop’.

Thuis bleven de harde buiken en weeën komen. Maar tijdens het timen bleef het onregelmatig. Afleiding zoeken dus maar.  Ik ben eten gaan koken en we zijn rustig gaan eten.  Voor de zekerheid mijn ouders maar opgebeld om te vragen of Jaylano een nachtje bij hun mocht slapen. Die werd die avond dus door opa en oma opgehaald.

Voor mij bleef de avond onrustig en de weeën bleven maar komen. Maar nee nog altijd onregelmatig. Ik ben maar gaan douchen en een poging gedaan om te slapen. De rust die ik nu nog even pakken kan maar pakken dacht ik bij mezelf.

Echt slapen kwam er niet van. Ik bleef maar draaien, drentelen en douchen.

Rond 3 uur werden de weeën nog heftiger en kwamen sneller na elkaar. Maar nee, regelmatig nog altijd niet.

Half puffend vroeg ik Richard; wat moet ik nou? Richard leek het verstandig om toch maar eens de verloskundig bellen, en dat deed hij. Ik snapte er niks van. Als dit weeën waren dan moet het regelmatig zijn en dat is het niet!

Rond kwart over 3 was de verloskundige bij ons. Nou die zag meteen aan me dat het was begonnen. Ik bleek al 4 cm ontsluiting te hebben. Ik moest nu de keuze gaan maken om thuis te bevallen of naar het ziekenhuis.

In eerste instantie was mijn plan om thuis te bevallen. Maar dit voelde niet meer goed en ik wou toch graag pijnstilling. De verloskundige belde eerst het OZG, maar die had weer eens geen plek voor een bevalling (hier staan ze inmiddels aardig om bekend). Dan het Martini Ziekenhuis, wat mijn voorkeur ook had, maar bellen. En hier waren we wel welkom. Omdat ik inmiddels al meer ontsluiting had snel onze spullen pakken en vol gas naar het ziekenhuis.

Om 4:15 uur kwamen we aan bij het ziekenhuis. Ik ben lopend naar de afdeling gegaan. ‘Ik ga niet wachten tot jullie een rolstoel’, hebben riep ik nog. Dus ik puffend op weg naar de afdeling! Dit moet er achteraf belachelijk uit hebben gezien!

De verloskundige gaat overleggen welke mogelijkheden er nog waren voor pijnstilling. Want voor een ruggenprik was het al te laat. Ze besloten om eerst de vliezen te gaan breken, ontsluiting te meten en me aan te leggen aan een ctg voor ongeveer 20 minuten en dan te kijken naar eventuele pijnstilling.

Om 4:49 uur werden mijn vliezen worden gebroken, vruchtwater was gelukkig helder en ik heb 7 cm ontsluiting. De verpleegster wil me daarna aansluiten op het ctg. Ze zet hiervoor de computer aan en wil de banden om me heen leggen. Maar voordat ze beginnen kan roep ik ‘Ze moet er nu uit!’

Zo uit het niks is er persdrang. Om 5:00 uur ik mag gaan persen. Nou ja… ik moest persen. Ik kon het niet meer tegen houden, ze moest eruit. Ook de persweeën waren niet regelmatig, er zat soms wel 3 minuten tussen. Madam besloot alleen haar handje tegelijk te laten komen met haar hoofdje. Dus dit was even heftig en heeft de nodige schade bij mij achter gelaten. Na 5 keer persen was ze er! Ons mooie meisje.

Noëlla Chelsea Vlinder

3310 gram

Apgar 9/10/10

Geboren op 27-09-2018

Geboren om 5:17 uur

Wil je meer lezen? Volg dan mijn eigen blog pagina!