Onze kleine babbelbaby

Door Mama-Ri – De eerste fles, het eerste badje, het eerste lachje, stuk voor stuk bijzondere momenten die veel te snel voorbij vliegen. Oh wat was het spannend om voor het eerst met de kinderwagen een wandelingetje te maken, of met de ieniemini baby in de auto te stappen, en oh wat is het nu de ‘normaalste zaak van de wereld’ geworden.

Spannend

Zo spannend al die eerste keren en zo leuk om op terug te kijken. Zo herinner ik me nog precies, dat ik ontzettend nieuwsgierig was naar de eerste babbels van onze dochter. Hoe zal haar stem klinken, wanneer zal ze gaan babbelen, maar uiteraard wat zal haar eerste woordje zijn? Nu, we gaan inmiddels richting haar tweede verjaardag, kan ik me bijna niet meer voorstellen dat die mond ooit stil stond…

Brabbelen

Uiteraard werd er voor haar elfde maand al flink op los gebrabbeld. De ‘Mamamama’s’ vlogen je hier om de oren, maar het eerste ‘echte’ woordje sprak zij uit toen ze ongeveer 11 maanden was. Toen Papa thuis kwam uit zijn werk, plofte hij bij zijn meisjes op de bank voor een momentje qualitytime. ‘Kijk’ zei ik, ‘Daar is Papa weer’, waarop er een volmondige ‘Dada’ over haar tong rolde. ‘Dada’ wordt dan misschien niet gezien als Algemeen Beschaafd Nederlands, maar wij waren verbaasd, bijna in shock, en natuurlijk enorm trots tegelijk! Eindelijk, haar eerste gerichte woordje, dan wel in babytaal, maar we keuren hem goed: ‘Dada’!

Eerste woordjes

Zodra die kleine mensjes doorhebben dat zij zelf controle hebben over de klanken die uit hun kleine mondjes komen, gaat het opeens razendsnel. De ‘Dada’ werd opgevolgd door een geschrokken ‘Ah oh’ en een overtuigende ‘Nee’, en uiteindelijk gefinetuned naar ‘Papa’ en ‘Mama’. Helemaal gewend aan haar stemgeluid blijven we ons nu dagelijks verbazen over de uitbreiding van haar vocabulaire. Het brein van zo’n kleintje lijkt wat dat betreft wel een uitgedroogde spons, die alles opzuigt wat in zijn buurt komt. Hilarisch genoeg zorgt dit soms ook voor, laat ik het noemen, bijzondere woordspelingen.

‘Woef’

Te beginnen bij een onschuldige ‘Woef’, ook tegen katten, paarden, eigenlijk ieder levend wezen op vier poten en met een vacht.

‘Haaaaaaai’

Ook al hoor ik mijn dochter liever een beschaafde ‘Goedemiddag’  zeggen, zij zegt lukraak tegen alle voorbijgangers op straat ‘Haaaaaaai!’

‘Koe’

Weken lang heb ik me afgevraagd wie er met haar op de boerderij is geweest, totdat ik ontdekte dat ‘Koe’, ‘Kiekeboe’ betekent.

‘Bah’

Alles is ‘Bah’, maar wat dat betekent, weet ze zelf dan weer niet. Ze smeert die vieze ‘Bah’ dingen namelijk maar al te graag in haar haren en gezicht.

‘Does’

De ‘Does’… Het heeft even geduurd, maar we begrijpen hem. Water betekent ‘Douche’, dus ook de tuinslang, de sloot, het meer, het zwembad en ook het modderige plasje op straat zijn reden om heel hard ‘DOUCHE’ te schreeuwen. En nee, ze wordt niet verwaarloosd, ze mag gewoon iedere avond in bad, het bad dat overigens ook ‘Douche’ heet.

‘Poep’

In het weekend eten wij regelmatig soep met brood, voedzaam en makkelijk, ideaal zo nu en dan. Wij zijn er inmiddels aan gewend, maar het zou je eetlust nogal kunnen bederven als je dochter bij ieder hapje vraagt om ‘Poep’.

‘Tiete’

Onze dame, kan haar stem nogal verheffen, als zij het gevoel heeft dat zij niet gehoord wordt. Zo vliegt er wel eens luidkeels een ‘Tiete’ door ons huis of, nog leuker, over straat. Ik begrijp volkomen dat het lijkt alsof wij weinig sturing geven aan de (grove) taalontwikkeling van onze dochter, zij verzoekt ons gewoon luid en duidelijk om te gaan zitten.

‘Koet’

En als afsluiting, ik moet erbij zeggen dat het regelmatig voor scheve gezichten zorgt, het woord ‘Kapot’. Denkt u zichzelf even in: Wij lopen langs een gebarste winkelruit of er ligt een afgescheurd papiertje op de stoep en mijn dochter schreeuwt mij toe dat het ‘KOET’ is. Ik hoef denk ik niet uit te leggen hoe dat uit de mond van een peuter kan komen…

Een bekend Nederlands duo zei ooit: ‘Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen.‘
Nou, dat gaat dus vrij makkelijk op deze manier.