Suzanne geeft 5,5 jaar borstvoeding

Langvoeden, een onderwerp waar de meningen over verdeeld zijn. Zelf vind ik het erg mooi en vandaag vertelt Suzanne haar verhaal hierover. Ze geeft haar dochter van 5 nog borstvoeding. Ze is in december 2016 bevallen van haar tweede dochter en ze had graag willen tandemvoeden, maar er gebeurde iets vreselijks. Haar jongste dochter is namelijk 5 dagen na de bevalling overleden.

Door Suzanne;

Op 26 augustus 2011 werd ik met 40 weken (+5 dagen) opgenomen in het UMCG wegens zwangerschapsvergiftiging. Ik voelde me verder prima en had behalve dikke voeten (en hoogzwanger zijn) nergens last van. Mijn dochter lag in stuit en de arts wilde nog een keer proberen haar te draaien. Dat mijn dochter een eigenwijze baby was, wisten we al en is in de jaren daarna alleen maar duidelijker geworden.

De draaipoging liep op niets uit. Twee keer hebben we geprobeerd in te leiden en de tweede poging slaagde. De bevalling begon en samen met mijn man vingen we de weeën prima op. Vol vertrouwen gingen we samen de bevalling in. Bij 7 cm ontsluiting braken mijn vliezen (ik denk nog steeds dat de verloskundige dit opzettelijk deed) en voelde ze een voetje. Direct en zonder overleg werd ons verteld dat dit een keizersnede zou worden en dat ze de weeën gingen stoppen.

Keizersnede

Het duurde ruim drie uur voordat we op de OK waren en klaar waren voor de operatie. Al die tijd had ik nog steeds weeën en lag ik op een bed, waardoor de weeën nog veel meer pijn deden. Julia Jasmijn werd om 23.57 uur geboren op 28 augustus en we zagen haar pas 3 uur later terug, omdat het druk was op de afdeling.

Slechte begeleiding

Onze bevalling en ons gouden moment was van ons afgepakt. De begeleiding en nazorg in het UMCG waren belabberd en na drie dagen mochten we eindelijk (een postpartum depressie nabij) naar huis. Mijn dochter was inmiddels flink aan het afvallen en door de slechte borstvoedingsbegeleiding flink in paniek als ze alleen al in de buurt kwam van de borst. Boosheid om de slechte begeleiding en het afpakken van de bevalling, maakte dat ik de drive kreeg om de borstvoeding te laten slagen! Dat zouden ze me niet afpakken.

Borstvoeding totdat ze zelf niet meer wil

Met een lieve kraamverzorgster en de rust van ons eigen huis pakte mijn dochter gelukkig de borst weer en zowel de melk als mijn tranen stroomden. Mijn eerste doel was 6 weken, toen dat lukte, 3 maanden. Ook 6 maanden lukte en een jaar was toen ook geen probleem. Uiteraard had ik ook wel eens twijfels en vragen, maar ik had inmiddels een aardig netwerkje opgebouwd aan andere borstvoedingsmama’s, lactatiekundigen en vriendinnen die me dan konden ondersteunen. Rond een jaar leek er een dip te komen in mijn melkproductie, maar door volle yoghurt en melk aan te bieden als ik er niet was, hebben we het gered. Toen we de twee jaar gehaald hadden, waren zowel mijn dochter als ik er niet klaar voor om te stoppen. Samen spraken we af mijn dochter zelf te laten kiezen wanneer ze er klaar mee was.

Opnieuw zwanger

De jaren volgden en ze lijkt er nog steeds niet klaar mee. Toen ik in april 2016 ontdekte dat we zwanger waren, hebben we mijn dochter uitgelegd dat zij degene was die zelf de productie op gang kon houden. Mijn buik werd dikker en de melk bleef stromen. Daar zorgde mijn dochter zelf wel voor.

Tandemvoeden

Tandemvoeden was ook helemaal het plan. We zouden samen wel een weg vinden hierin en mijn dochter had de simpele oplossing; zij rechts, baby links. Op 17 december gingen we de bevalling weer vol vertrouwen in. Ditmaal met een eigen verloskundige en met duidelijke afspraken met het ziekenhuis. De bevalling duurde lang (bijna 24 uur) maar dat deerde me niet. Dapper en zonder pijnbestrijding lukte het ons om zelf te bevallen.

Lotte

Echter kwam, na een zwangerschap van 41 weken, onze dochter Lotte Roos op 18 december zonder hartslag ter wereld en na 25 minuten reanimatie gaf zij een teken van leven in de vorm van een hartslag van boven de 100. De hel zagen we van veel te dichtbij. Lotte werd opgenomen op de IC
en heeft daar vijf dagen heel hard gevochten, maar de strijd verloren. In deze week hebben we voornamelijk op adrenaline geleefd en de eerste twee dagen was mijn borstvoedingsproductie naar een dieptepunt gezakt.

lang borstvoeding geven

Nadat we met Lotte mochten buidelen en haar eindelijk huid op huid hadden, begon de melk te stromen om niet meer te stoppen. Direct kon ik vijf voedingen voor haar met de hand afkolven. Die werden dan via het infuus aan haar gegeven. We zijn heel blij dat we dat aan haar hebben kunnen geven. Het tandemvoeden wat we zo graag wilden, is niet gelukt, maar we zijn wel heel dankbaar voor de momenten die we met Lotte hebben gehad. Ook het moment dat Julia en Lotte allebei bij me lagen, was een gouden moment.

Gelukkig drinkt Julia nog steeds en is de afgelopen tijd als kool gegroeid. Mijn productie past zich langzaam weer aan op Julia’s behoefte aan melk, maar als zij op school is, moet ik wel even de druk eraf kolven. Dat zij de melk opdrinkt die eigenlijk voor twee kindjes bedoeld
was, is ergens heel helend. Het had alleen zo anders moeten zijn..

 

Wil jij ook je verhaal vertellen? Stuur dan een mailtje naar malou@voormamasdoormamas.nl.

Een reactie

  1. Lieve Suzanne,
    Wat een aangrijpend, verdrietig en tegelijk ook mooi verhaal. Ik weet niet zo goed wat ik moet schrijven. Maar ik wilde je laten weten dat ik je verhaal heb gelezen. Ik heb mijn dochtertje ook lang gevoed (4 jr en 7mnd).
    Liefs Jikke

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.