familie

Als je familie niet blij is met je zwangerschap

Door Maartje – Ik heb jullie een tijdje terug al verteld dat mijn ouders niet zo achter mijn keuzes staan. Ze zijn erg gelovig en het feit dat ik zwanger ben van mijn derde kindje en niet getrouwd ben, is in hun ogen erg verkeerd. Toen ik ze vertelde dat ik opnieuw zwanger ben, had ik toch gehoopt dat ze in ieder geval een heel klein beetje blij voor me zouden zijn. Maar nee, dat waren ze niet. Ze vonden het zelfs heel erg, en dat doet soms best wel eens pijn.

Vreugde delen

Wij zijn ontzettend blij met deze zwangerschap. Mijn ouders dus totaal niet, en dat laten ze nogal blijken. Ze vragen er niet naar, ze vertellen het niet aan anderen en als ik er iets over zeg, reageren ze er niet op. Ik had gehoopt dat ik deze vreugde toch een beetje zou kunnen delen. Maar nee, ze zijn nog negatiever dan bij mijn vorige zwangerschappen.

Samen shoppen met je moeder

Als ik in een babywinkel loop en ik zie andere zwangere vrouwen samen met hun moeder shoppen, ben ik wel eens jaloers. Gelukkig kan ik wel lekker met andere mensen shoppen. Ik ben laatst met mijn vriend geweest, omdat ik het leuk vind om dit soort dingen met hem te delen. Maar helaas vindt hij er geen bal aan. Toen mijn schoonmoeder dat hoorde bood ze meteen aan om met me mee te gaan, en we hebben samen lekker rondgekeken. Ook mijn dochter vindt het heel leuk om in winkels rond te kijken voor de baby. Maar toch was het leuk geweest om dit met mijn moeder te delen.

Mijn vader

Maar helaas, dat zit er niet in. Mijn vader is nog negatiever. Soms heb ik het idee dat mijn moeder er zo vervelend over doet omdat mijn vader het niet goedkeurt. Maar dat zal ze toch nooit toegeven, dus ik probeer er maar niet te veel aan te denken. Mijn vader zei laatst dat hij liever niet heeft dat mensen weten dat ik zwanger ben. En hij vroeg waarom dat allemaal op Facebook moest. Daar schaamt hij zich blijkbaar voor.

Geen fijne situatie dus, maar ik kan er niks aan veranderen. Dit is hoe mijn leven eruit ziet, en zij staan niet achter mijn keuzes. Het wordt nu wel een beetje vervelend en ongemakkelijk om bij ze op bezoek te gaan. Dat doe ik al een hele tijd alleen voor mijn kinderen. Maar toen mijn zoon laatst vroeg waarom opa zo chagrijnig was, begon ik te twijfelen of het voor hen wel zo goed is om er regelmatig naartoe te gaan…

To be continued!

2 reacties

  1. Lieve Maartje, jouw verhaal is zo herkenbaar voor mij en ben blij dat jij hier zo open over bent. Bij mij gaat het niet zozeer over het geloof, maar over de cultuur (surinaams opgevoed, maar in een nederlandse ongeving opgegroeid). Ook bij mij worden de keuzes die ik en mijn zussen nemen, niet in dank afgenomen. Ik zit nu in een fase van mijn leven dat ik dit heb geaccepteerd en dat ik geen energie meer gebruik om haar van gedachten te veranderen. Ik hoop dat jij op een gegeven moment ook deze rust kan vinden.

    Ik vind ik het erg knap van je dat je ondanks de negativiteit van je ouders, je toch de tijd neemt om bij je ouders langs te gaan met je kinderen. Ik kan me voorstellen dat dit veel energie van je vergt. En vooral nu je zwanger bent.

    Sterkte!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.